Μπορεί η ομοιοπαθητική να εφαρμόζεται στα παιδιά ή σε ασθενείς με βαριάς μορφής παθήσεις π.χ. καρκίνο κλπ;

 

Στα παιδιά, που είναι πιο καθαροί οργανισμοί, συμβαίνουν καταπληκτικές θεραπείες. Ένα παιδί μπορεί να μεγαλώσει χωρίς να πάρει καθόλου χημικά φάρμακα (αντιβιοτικά κλπ), εάν κάθε φορά που υπάρχει κάποια συμπτωματολογία, παίρνει το όμοιο ομοιοπαθητικό φάρμακο.

Σε βαριάς μορφής παθήσεις οι δυνατότητες θεραπείας μειώνονται ανάλογα με το πόσο χαμηλό είναι το επίπεδο υγείας του ανθρώπου. Υπάρχουν κριτήρια κατά τη λήψη του ιστορικού, που μπορούν να βοηθήσουν το γιατρό να αποφασίσει για τις δυνατότητες θεραπείας ή ανακούφισης. Δυνατότητες υπάρχουν ακόμα και στον καρκίνο, με την προϋπόθεση του καλού επιπέδου υγείας. Πολύ καλά αποτελέσματα υπάρχουν στο θέμα αυτό με το συνδυασμό μικροθρεπτικών ουσιών ( βλέπε: https://www.drrathresearch.org/research/projects/cancer)

Τι πρέπει να προσέχει ο ασθενής που ακολουθεί ομοιοπαθητική;

 

Πρέπει να αποφεύγει την καφεΐνη, τη μέντα και την καμφορά.

Πόσο διαρκεί μια θεραπευτική αγωγή;

 

Επειδή στην ομοιοπαθητική μιλούμε για θεραπεία – ίαση, και όχι για ανακούφιση, ο χρόνος της θεραπευτικής αγωγής είναι όσος απαιτείται για να γίνει κάποιος καλά και να μη χρειάζεται να παίρνει ούτε χημικά ούτε ομοιοπαθητικά φάρμακα. Κάποιος βέβαια που παίρνει χημικά φάρμακα για πολλά χρόνια και έχει κατεβάσει το επίπεδο υγείας πολύ χαμηλά, θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να γίνει καλά.

Οι Κύπριοι είναι αρκετά ανοιχτοί προς σ αυτή την επιστήμη ή την αντιμετωπίζουν με δυσπιστία;

 

Δυσπιστία υπήρχε, όπως ήταν φυσικό, τα πρώτα χρόνια. Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι ο κόσμος που είχε δυσπιστία. Υπήρξαν αντιδράσεις από το κατεστημένο, που έβλεπε να αμφισβητείται η αυθεντία του. Σήμερα βέβαια τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ο κόσμος ενημερώνεται σε πολλά επίπεδα (internet κλπ), και δεν επηρεάζεται από ανεύθυνες δηλώσεις ανθρώπων ή επιστημόνων, που δεν έχουν καμιά γνώση για την ομοιοπαθητική.

Κάποιοι θεωρούν πως στην ομοιοπαθητική μεγάλο ρόλο παίζει και η… πίστη. Τι θα απαντούσατε σε αυτό;

 

Όταν δίνουμε ομοιοπαθητικό φάρμακο σε ένα βρέφος με εντερικούς κολικούς, που κλαίει όλη τη νύχτα, και μέσα σε μερικά λεπτά το μωρό ησυχάζει και κοιμάται ήρεμα, ο καθένας μπορεί να κρίνει αν η ομοιοπαθητική στηρίζεται στην πίστη.

Πολλοί κλασσικοί γιατροί απορρίπτουν ή τουλάχιστον κοιτάζουν με δυσπιστία την ομοιοπαθητική. Γιατί συμβαίνει αυτό;

 

Είναι θέμα καθαρής άγνοιας. Το «σύστημα» δεν επιτρέπει στους γιατρούς να ενημερωθούν σωστά. Ενημερώνονται για όλα τα θέματα της ιατρικής, μέσα από τους παραμορφωτικούς καθρέφτες που επιβάλλουν οι φαρμακευτικές εταιρείες.