Η απάντηση του καθηγητή κ. Γιώργου Βυθούλκα σχετικά με το κείμενο «Ομοιοπαθητική για την μόλυνση από Coronavirus Covid-19 των Dr Aditya Kasariyans και Dr Rajan Sankaran».
Η Ομοιοπαθητική είναι ένα εξατομικευμένο σύστημα θεραπείας, επομένως δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να θεραπευτούν όλες οι περιπτώσεις μιας συγκεκριμένης παθολογίας, με ένα μόνο φάρμακο.
Στο έγγραφο που κυκλοφόρησε φαίνεται ότι όλες οι περιπτώσεις θεραπεύονται με ένα μόνο φάρμακο!!!
Τι έχει πράγματι συμβεί;
Είναι γνωστό ότι τα άτομα που μολύνονται από αυτόν τον κορονοϊό αναρρώνουν από μόνοι τους σε ποσοστό 97%, επομένως οποιοδήποτε φάρμακο ή λανθασμένο φάρμακο ή εικονικό φάρμακο θα έχει την ίδια επιτυχία με αυτήν που περιγράφεται για αυτές τις περιπτώσεις.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η σωστή ομοιοπαθητική θεραπεία θα δώσει ένα αποτέλεσμα πολύ διαφορετικό από αυτό που περιγράφεται σε αυτές τις περιπτώσεις: το αποτέλεσμα της σωστής ομοιοπαθητικής θεραπείας είναι η άμεση ανάκαμψη και όχι μια βραδεία και μακροχρόνια ανάρρωση, όπως περιγράφεται σε αυτές τις περιπτώσεις.
Εάν θέλουμε να είμαστε σοβαροί για το θέμα αυτό, θα πρέπει να ζητήσουμε να πραγματοποιήσουμε μια επιδημιολογική έρευνα σε ένα από τα νοσοκομεία της Ευρώπης, όπου οι ασθενείς θα μπορούσαν να χωριστούν τυχαία σε δύο διαφορετικές ομάδες, μία για συμβατική θεραπεία και στην άλλη ομάδα να προστεθεί ομοιοπαθητική θεραπεία (εξατομικευμένη για κάθε ασθενή ξεχωριστά). Μετά από θεραπεία ενός δείγματος τουλάχιστον 200 κρουσμάτων από κάθε ομάδα να αξιολογήσουμε τα αποτελέσματα και να διαπιστώσουμε εάν η ομοιοπαθητική ομάδα έχει ανώτερο αποτέλεσμα όσον αφορά στην επιβίωση, στη γενική κατάσταση των ασθενών κλπ. και σε ποιο βαθμό. Όλες οι άλλες φωνασκίες για την υπεροχή της ομοιοπαθητικής σε αυτή την επιδημία της γρίπης είναι ανεύθυνες και θα μας κατηγορήσουν ως οπορτουνιστές.
Το genus epidemicus φάρμακο, που αναφέρεται στην υπό σχολιασμό ανακοίνωση, δεν μπορεί να εντοπιστεί σε όλες τις επιδημίες, και, ακόμη και σε περιπτώσεις όπου είναι δυνατόν να εντοπιστεί, δεν σημαίνει ότι όλες οι περιπτώσεις θα επηρεαστούν με αυτό το συγκεκριμένο φάρμακο.
Το genus epidemicus μπορεί να διαπιστωθεί μόνο αφού ο γιατρός έχει αντιμετωπίσει επαρκή αριθμό περιπτώσεων και έχει αξιολογήσει την επίδραση της θεραπείας του, δηλαδή να παρατηρήσει ποια φάρμακα είχαν ενεργήσει πραγματικά καλά. Εάν διαπιστώσει ότι ένα φάρμακο επικρατεί σε επιτυχείς περιπτώσεις σε μεγάλο βαθμό, τότε μπορεί να πει ότι μπορεί αυτό το φάρμακο να είναι το genus epidemicus. Τέτοιες περιπτώσεις σήμερα, που να αναπτύσσουν παρόμοια συμπτώματα, είναι αδύνατον να βρεθούν, με το επίπεδο υγείας των σύγχρονων κοινωνιών μας.
Μπορώ να προβλέψω ότι αν όλοι οι ομοιοπαθητικοί γιατροί προσπαθούσαν να βρουν το genus epidemicus φάρμακο, ίσως ο καθένας θα καταλήξει σε διαφορετικό φάρμακο! Τι μπορεί να συμβεί, για παράδειγμα, μετά τη θεραπεία, ας πούμε 5 περιστατικών όπου βρίσκει κάποιος γιατρός σε δύο από αυτές το ίδιο φάρμακο. Θα το ανακηρύξει ως genus epidemicus. Μπορούμε να φανταστούμε το συνολικό χάος και τη σύγχυση που θα προκύψουν σε μια τέτοια περίπτωση όπου όλοι θα προτείνουν ένα φάρμακο.
Το συμπέρασμα στο οποίο πρέπει να καταλήξουμε είναι ότι απαιτείται μια διαδικασία σοβαρής αξιολόγησης πριν μπορέσουμε να δώσουμε οδηγίες στο κοινό. Είναι γελοίο ο καθένας να ανακοινώνει ότι έχει βρει με τη φαντασία του το genus epidemicus.
Εκτός από αυτές τις παρατηρήσεις σχετικά με το έγγραφο, αν αναλύσουμε τις πληροφορίες, θα βρείτε διαφορετικά ενδεικνυόμενα φάρμακα, αλλά όπως είπαμε στην αρχή, οποιαδήποτε θεραπεία που μπορεί να συνταγογραφηθεί θα φαίνεται να έχει κάποια επίδραση στον ασθενή.
Αλλά όταν η σωστή ομοιοπαθητική θεραπεία συνταγογραφείται σε περιπτώσεις που μοιάζουν με γρίπη, το θετικό αποτέλεσμα το αισθάνεται ο ασθενής αμέσως.
Αλλά μια προειδοποίηση είναι απαραίτητη: δεν μπορούμε να ισχυριστούμε κάτω από αυτές τις συνθήκες ότι ήταν το αποτέλεσμα της ομοιοπαθητικής θεραπείας που θεράπευσε τον ασθενή, μέχρι να έχουμε την απόδειξη με ένα πείραμα όπως το περιέγραψα πιο πάνω.
Καθηγητής Γιώργος Βυθούλκας
15/03/2020