Όταν χρησιμοποιούμε τον όρο άσθμα εννοούμε μια αναστρέψιμη απόφραξη των αεραγωγών. Είναι μια κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από κρίσεις βρογχοσπασμού, που επιφέρουν δυσκολία στην αναπνοή. Το άσθμα αρχίζει σε ένα ποσοστό 80% μέχρι την ηλικία των 6 χρόνων, ενώ σε ένα ποσοστό 34% αρχίζει από τον πρώτο χρόνο της ζωής. Σήμερα υπάρχει η τάση να διευρύνεται ο ορισμός του άσθματος, με αποτέλεσμα π.χ ένας επίμονος νυχτερινός βήχας στα παιδιά, να ονομάζεται άσθμα και να χορηγούνται τα διάφορα εισπνεόμενα φάρμακα.

Σύμφωνα με τη συμβατική ιατρική δεν υπάρχει ίαση για το άσθμα. Ένα παιδί με άσθμα θεωρείται ως χρόνιος άρρωστος και θα πρέπει να παίρνει εισπνεόμενα και άλλα φάρμακα για μακρά χρονικά διαστήματα ακόμα και όταν το πρόβλημα του είναι σε ύφεση.

Στην ομοιοπαθητική ιατρική το άσθμα είναι θεραπεύσιμο. Με την προσεκτική μελέτη της συμπτωματολογίας, όπως εξατομικευμένα εκδηλώνεται στο συγκεκριμένο ασθματικό παιδί, και αφού ληφθούν υπ’ όψιν η κληρονομικότητα, οι ψυχολογικοί παράγοντες και οι δερματικές καταστάσεις που πιθανόν να προηγήθηκαν του άσθματος, θα δοθεί το κατάλληλο (το όμοιο) ομοιοπαθητικό φάρμακο. Στη συμβατική ιατρική γίνεται απλώς μια καταστολή του προβλήματος, με τα κορτικοστεροειδή και τα άλλα φάρμακα στη φάση της κρίσης και μακροχρόνια (σαν πρόληψη)(και με άγνωστες συνέπειες στη συνολική και μακροπρόθεσμη λειτουργία του οργανισμού). Με τα ομοιοπαθητικά φάρμακα μπορούμε να φτάσουμε σε πλήρη ίαση του μικρού μας ασθενούς, με φάρμακα που είναι φυσικές ουσίες σε υπερ-αραιωμένα διαλύματα. Τα φάρμακα δεν έχουν παρενέργειες, δεν ταλαιπωρούν τον ευαίσθητο παιδικό οργανισμό και δεν δημιουργούν εθισμό.

Η μελέτη της συμπτωματολογίας είναι καθοριστική για την εύρεση του κατάλληλου κάθε φορά φαρμάκου. Στην ομοιοπαθητική θεραπευτική υπάρχουν περισσότερα από διακόσια φάρμακα, που εμπλέκονται στη θεραπεία τού άσθματος. Ο τρόπος εκδήλωσης των συμπτωμάτων θα μάς βοηθήσει να διαλέξουμε ΕΝΑ από αυτά τα διακόσια. Αν π.χ. ο μικρός ασθενής με το άσθμα, ξυπνά κάθε νύχτα με δύσπνοια στις 3.00 τότε το μυαλό του ομοιοπαθητικού γιατρού θα φύγει από τα διακόσια φάρμακα και θα κατευθυνθεί σε μια πολύ πιο μικρή ομάδα –λιγότερα από δέκα φάρμακα-που έχουν αυτό το συγκεκριμένο χρόνο επιδείνωσης. Αν ο μικρός ασθενής κατά την κρίση του άσθματος στις 3.00 μετά τα μεσάνυχτα ανακουφίζεται καθισμένος και σκυφτός προς τα μπροστά, τότε το πιθανότερο φάρμακο (από τα δέκα) είναι το kali-carbonicum. Με παρόμοιους συλλογισμούς, κάποια άλλα συμπτώματα σε άλλους ασθενείς, μας οδηγούν κάθε φορά στο σωστό ΕΝΑ φάρμακο.

Η κληρονομικότητα είναι ένας πολύ σοβαρός παράγοντας που δείχνει τη σοβαρότητα του προβλήματος αλλά μας βοηθά ενίοτε στην επιλογή των φαρμάκων.

Οι ψυχολογικοί παράγοντες αξιολογούνται πάρα πολύ και λαμβάνονται υπ’ όψιν κατά τη λήψη του ομοιοπαθητικού ιστορικού. Αν ένα άσθμα ξεκίνησε μετά από το χωρισμό των γονέων, ή μετά από ένα θάνατο στην οικογένεια, δεν θα πρέπει αυτές οι πληροφορίες να παραμεληθούν. Αλλά και ο γενικότερος χαρακτήρας - η ιδιοσυγκρασία του παιδιού - μας κατευθύνει στο κατάλληλο φάρμακο. Εάν έχουμε ένα παιδί με άσθμα που γίνεται ιδιαίτερα βίαιο στη συμπεριφορά του, που μπορεί εύκολα να βρίζει και να ταλαιπωρεί τους άλλους, και έχει επίσης ένα πολύ έντονο φόβο για το σκοτάδι τη νύχτα, μπορεί να θεραπευθεί με το ομοιοπαθητικό φάρμακο Stramonium. Με το φάρμακο αυτό θα θεραπευθεί το άσθμα και επίσης το παιδί θα πάψει να φοβάται και θα πάψει να αντιδρά με βίαιο τρόπο.

Όσον αφορά τα δερματικά, που προηγήθηκαν του άσθματος, είναι μια συσχέτιση που από πολύ παλιά έχει επισημανθεί, από τους ομοιοπαθητικούς γιατρούς, ακόμα και από την εποχή του Χάνεμαν πριν 200 χρόνια. Είναι απολύτως εξακριβωμένο στην κλινική πράξη ότι όσο πιο πολύ καταπιέζονται και εξαφανίζονται τα δερματικά προβλήματα, τόσο πιο πολύ εμφανίζονται ή επιδεινώνονται τα αναπνευστικά προβλήματα. Αντίθετα όταν ένα άσθμα θεραπεύεται και το γενικό επίπεδο του ασθενούς ανεβαίνει, τότε τα αναπνευστικά ενοχλήματα ατονούν και εξαφανίζονται και αναδύεται ξανά το δερματικό, που είχε προηγουμένως καταπιεστεί. Είναι γι’ αυτό που η εμφάνιση των δερματικών σε ένα ασθματικό παιδί είναι μια πολύ ευχάριστη στιγμή για τον ομοιοπαθητικό γιατρό, γιατί επιβεβαιώνει την ορθή πορεία της θεραπείας προς την πλήρη ίαση.

Προϋποθέσεις για πιο αποτελεσματική θεραπεία του άσθματος με ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι η όσο το δυνατό πιο γρήγορη έναρξη της θεραπείας, η συνέχιση της θεραπείας μέχρι να εξαφανιστούν πλήρως τα προβλήματα, η σταδιακή αποκοπή (και η αποφυγή στη συνέχεια), ισχυρών χημικών φαρμάκων, και η συμμόρφωση των γονέων στις υποδείξεις του ομοιοπαθητικού γιατρού.

Τονίζουμε ότι η ομοιοπαθητική ιατρική πρέπει να εξασκείται από γιατρούς και εδώ έγκειται η ευθύνη των γονέων να απευθύνονται για τη θεραπεία του άσθματος των παιδιών τους σε γιατρούς, μέλη του Παγκύπριου Ιατρικού Συλλόγου και μέλη της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας Κύπρου (ΟΙΕΚ), που είναι το επιστημονικό όργανο των Κυπρίων Ομοιοπαθητικών γιατρών.