Κείμενο του Αμερικανού Παιδιάτρου Robert Mendelsohn, μεταφρασμένο στα ελληνικά, από το βιβλίο του με τίτλο: How to raise a healthy child …in spite of your Doctor
Σημείωση: Το κείμενο αυτό δεν είναι πρόσφατο. Γράφτηκε πριν 30 χρόνια, αλλά παραμένει επίκαιρο και σήμερα.
Η παρωτίτιδα (μαγουλάδες) είναι μια σχετικά αβλαβής ιογενής ασθένεια, που επηρεάζει συνήθως τα παιδιά και προκαλεί πρήξιμο του ενός ή και των δύο σιελογόνων αδένων (παρωτίδων), που βρίσκονται ακριβώς κάτω και μπροστά από τα αυτιά. Τα τυπικά συμπτώματα είναι υψηλός πυρετός, απώλεια της όρεξης για φαγητό, πονοκέφαλος και πόνοι στην πλάτη. Η διόγκωση των αδένων συνήθως αρχίζει να υποχωρεί μετά από δύο-τρεις μέρες και εξαφανίζεται στην έκτη μέχρι έβδομη μέρα. Κάποτε ο ένας αδένας μπορεί να επηρεαστεί πρώτος και ο δεύτερος δέκα έως δώδεκα ημέρες αργότερα. Η φλεγμονή και των δύο πλευρών επιφέρει ισόβιο ανοσία.
Η παρωτίτιδα δεν χρειάζεται ιατρική θεραπεία. Εάν το παιδί σας έλθει σε επαφή με την αρρώστια, ενθαρρύνετε το να μείνει στο κρεβάτι για δύο έως τρεις ημέρες, δώστε του ελαφρά τροφή και πολλά υγρά και χρησιμοποιείστε πάγο τοπικά για να ελαττώσετε το οίδημα. Εάν ο πονοκέφαλος είναι έντονος δώστε μικρή ποσότητα ουίσκι ή acetaminophen. Δώστε 10 σταγόνες ουίσκι σε μικρά παιδιά ή μέχρι ενάμιση κουταλάκι τσαγιού σε μεγαλύτερα παιδιά. Η δόση μπορεί να επαναληφθεί σε μια ώρα και ακόμα μια δόση σε άλλη μια ώρα εάν χρειάζεται.
Τα περισσότερα παιδιά εμβολιάζονται για τη παρωτίτιδα μαζί με το εμβόλιο της ιλαράς και της ερυθράς στο MMR εμβόλιο, που συνήθως γίνεται στην ηλικία των 15 μηνών.
Οι παιδίατροι υπεραμύνονται αυτού του εμβολίου με το επιχείρημα ότι, παρ’ όλο που η παρωτίτιδα δεν είναι σοβαρή ασθένεια στα παιδιά, εάν δεν αποκτήσουν ανοσία σαν παιδιά μπορεί να πάθουν παρωτίτιδα σαν ενήλικες. Σ΄ αυτή την περίπτωση μπορεί να πάθουν ορχίτιδα, μια κατάσταση δηλαδή όπου η ασθένεια επηρεάζει τους όρχεις. Σε σπάνιες περιπτώσεις αυτό μπορεί να προκαλέσει στειρότητα.
Εάν η ολική στειρότητα, σαν συνέπεια της ορχίτιδας, ήταν μια σημαντική απειλή και εάν το εμβόλιο της παρωτίτιδας μας εγγυάτο ότι οι ενήλικες άνδρες θα την απέφευγαν, τότε θα ήμουν ανάμεσα σ ΄ αυτούς που θα υπεστήριζαν τον εμβολιασμό. Αλλά δεν τον υποστηρίζω, διότι οι αντιρρήσεις τους δεν έχουν νόημα. Η ορχίτιδα σπάνια προκαλεί στειρότητα και όταν προκαλεί, νοουμένου ότι συνήθως μόνο ο ένας όρχις προσβάλλεται, η παραγωγή σπέρματος από τον ανεπηρέαστο όρχι θα μπορούσε να επανεποικίσει τον κόσμο...
Και δεν είναι μόνο αυτό. Κανένας δεν γνωρίζει κατά πόσο το εμβόλιο της παρωτίτιδας δημιουργεί ανοσία που κρατά μέχρι την ενηλικίωση. Κατά συνέπεια υπάρχει ένα ανοιχτό ερώτημα κατά πόσο, όταν το παιδί σας εμβολιάζεται εναντίον της παρωτίτιδα στην ηλικία των 15 μηνών και αποφεύγει την ασθένεια κατά την παιδική ηλικία, μπορεί να υποφέρει από σοβαρότερες συνέπειες εάν προσβληθεί από αυτήν σαν ενήλικας.
Εάν το εμβόλιο της παρωτίτιδας γίνεται για να προστατεύσει τους ενήλικες άνδρες από την ορχίτιδα και όχι για να προστατεύσει τα παιδιά από την παρωτίτιδα, τότε θα φαινόταν λογικό να εφαρμόζεται μόνο στους ενήλικες άνδρες, που δεν έχουν αναπτύξει φυσική ανοσία μπαίνοντας στην εφηβεία. Τότε θα ήταν πιο σίγουρο ότι θα προστατευόντουσαν κατά την ενηλικίωση. Όλα τα κορίτσια και αμέτρητα αγόρια θα μπορούσαν έτσι να αποφύγουν τις δυνητικές συνέπειες ενός επικίνδυνου εμβολίου.
Δεν θα βρείτε παιδιάτρους να τις σχολιάζουν, αλλά οι παρενέργειες του εμβολίου της παρωτίτιδας μπορεί να είναι σοβαρές. Σε μερικά παιδιά προκαλεί αλλεργικές αντιδράσεις όπως εξανθήματα φαγούρες και μελανιές στο δέρμα από εξαγγειώσεις αίματος. Μπορεί επίσης να εκθέσει τα παιδιά σε επιδράσεις στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα, περιλαμβανομένων πυρετικών σπασμών, μονόπλευρης κώφωσης και εγκεφαλίτιδας. Αυτές οι παρενέργειες είναι αλήθεια ότι είναι σπάνιες, αλλά γιατί πρέπει το δικό σας παιδί να διακινδυνεύσει, μόνο και μόνο για να αποφύγει μιαν ακίνδυνη ασθένεια στην παιδική ηλικία, με το φόβο ότι μπορεί να πάθει κάτι χειρότερο όταν γίνει ενήλικας;